W auli Wyższej Szkoły biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu odbyło się seminarium naukowo- dydaktyczne dotyczące nowatorskich metod nauczania według Planu Daltońskiego.
– Zgodnie z założeniami tego planu nauczyciel podchodzi inaczej do sposobu edukacji niż w tradycyjny sposób – mówi Katarzyna Dryjas, Prezes Polskiego Stowarzyszenia Dalton, Dyrektor Przedszkola Publicznego nr 16 w Ostrowcu Św. – Nauczyciel przygotowuje plan dla dzieci i uczniowie sobie wybierają zadania, które mają zrealizować. Uczniowie stają się bardziej odpowiedzialni. Dzieci, które doskonale radzą się z daną partią materiału mogą pomagać innym lub zająć się czymś innym . Dzieci mają duże pole manewru. Dzieci uczą się samodzielności i współpracy. Uczniowie w wielu przypadkach mają możliwość pracy indywidualnej. Plan Daltoński to bardzo efektywny sposób edukacji praktykowany w wielu krajach Europy. Ten plan posiada wspaniałe sposoby edukacji. Dziecko nie uczy się dla stopni tylko dla wiedzy.
Plan daltoński polega na metodzie indywidualnej pracy uczniów a więc zrywa z tradycyjnym sztywnym klasowo lekcyjnym systemem nauczania. Twórczynią tego systemu jest amerykańska nauczycielka Helena Parkhurst (1887-1957) która przedstawiła swą koncepcję w książce pt. „Wykształcenie wg planu daltońskiego”. Myśl organizowania pracy indywidualnie zrodziła się u Parkhurst ok. 1905 roku, kiedy zaczynając swą karierę nauczycielską zmuszona była pracować z kilkoma klasami jednocześnie. Wtedy to właśnie wpadła na pomysł indywidualnej nauki każdego z uczniów. Poprosiła starszych uczniów, aby pomogli młodszym oraz przy ich pomocy przerobiła magazyn szkolny w klasę, w której każdy kąt przeznaczyła na inny przedmiot. Parkhurst chciała, aby nauczanie masowe w klasie zastąpić samodzielnym uczeniem się dzieci w szkole, pozwolić dzieciom uczyć się we własnym tempie, pobudzić do współpracy, zastosować indywidualne sprawdzanie wyników pracy u każdego ucznia przez nauczyciela.
Plan daltoński zyskał popularność, dlatego, że umożliwiał dostosowanie tempa nauki do rzeczywistych możliwości ucznia, wdrażał dziecko do polegania na sobie, budził inicjatywę i samodzielność młodzieży zarówno w działaniu jak i myśleniu, wyrabiał poczucie odpowiedzialności za wykonanie podjętego zadania, zmuszał do poszukiwania najlepszych i najprostszych metod pracy.
