Instytut Kultur i Języków WSBiP zaprasza na prezentację fotografii i prelekcję fotoreporterki Dominiki Zarzyckiej pt. „CREDO. Wspólnoty chrześcijańskie Jerozolimy”. W trakcie spotkania zaprezentowany zostanie zbiór zdjęć pochodzących z najważniejszego miejsca dla całego chrześcijaństwa – bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Prezentacja nie ograniczy się do jednak do „slajdowiska”, ale będzie pełna historycznych i współczesnych ciekawostek dotyczących 6 najstarszych wspólnot chrześcijańskich, które rezydują w bazylice. Zapraszamy 26 maja o godz. 17.30 do Auli II WSBiP.
Prezentacja fotografii i prelekcja
CREDO. Wspólnoty chrześcijańskie Jerozolimy
Dominika Zarzycka
26 maja zaprezentowany zostanie zbiór zdjęć pochodzących z najważniejszego miejsca dla całego chrześcijaństwa – bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Prezentacja nie ograniczy się do jednak do „slajdowiska”, ale będzie pełna historycznych i współczesnych ciekawostek dotyczących 6 najstarszych wspólnot chrześcijańskich, które rezydują w bazylice.
Bazylika Grobu Pańskiego w Jerozolimie w ciągu dnia jest pełna turystów. Drzwi budynku zamykane są o godzinie 19 wieczorem i otwierane o 4 nad ranem. W nocy w budynku zostaje kilkoro duchownych i pielgrzymów. Są to przedstawiciele sześciu najstarszych chrześcijańskich Kościołów, które od wieków są obecne i mają swoje wpływy w miejscach świętych Jerozolimy. Wpływy te reguluje tak zwane Status Quo – zbiór zasad i reguł stworzony ponad 160 lat temu. Cztery z powyższych wspólnot to Kościoły przedchalcedońskie – te, które nie przyjęły nauk soboru chalcedońskiego w 451 roku. Każda z sześciu denominacji chrześcijańskich odprawia w nocy mszę we właściwym dla siebie rycie oraz zgodnie z panującymi w ramach bazyliki regułami.
Poznawanie świątyni i jej nocnych zwyczajów liturgicznych rodzi wrażenie swoistej poznawczej niezmienności i równowagi, gdzie zamknięta, utopiona w mroku przestrzeń chce pozostać nienaruszona. Bazylika kryje w sobie wiele kaplic na różnych kondygnacjach i w nawach. Kłębi się w nich monotonny dźwięk śpiewu i modlitw kilku starożytnych języków. Tworzy to nieustającą mantrę, w której umysł zdaje się poznawać rzeczywistość nowymi, nieznanymi do tej pory receptorami.
Zdjęcia ze zbioru „Credo” próbują oddać tę niecodzienną atmosferę.
Z drugiej strony ekspozycja przedstawia specyfikę obrzędów starożytnych Kościołów i umożliwia głębsze zrozumienie kulturowej wielowymiarowej odmienności wschodnich społeczności chrześcijańskich.
