Dzisiaj w siedzibie Wyższej Szkoły Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim odbył się wernisaż pt. „In nomine Domini. Misjonarz Afryki” . Autor prac Kardynał Adam Kozłowiecki SJ (1911-2007)” . Bohater wystawy to misjonarz, jezuita i więzień niemieckich obozów koncentracyjnych. Organizatorem jest fundacja „Serce bez granic”. Otwarcie poprzedziła uroczysta msza święta odprawiona w kościele pod wezwaniem Św. Kazimierza Królewicza na osiedlu Pułanki.
– Wystawa była prezentowana w Watykanie następnie w murach Sejmu RP a teraz w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim- mówi Bogdan Romaniuk, wicemarszałek województwa podkarpackiego oraz fundator Fundacji „Serce bez granic”. – Pierwszym miejscem jest diecezja Sandomierska, następnie wystawa będzie pokazywana w całej Polsce. Przedstawimy człowieka, który po gehennie jaką przeżył w obozach koncentracyjnych niósł pomoc w Afryce. Jego życiowe przesłanie to miłość do Boga, bliźniego i do Polski. Takie przesłanie jest ciągle aktualne i bardzo nam wszystkim potrzebne.
Wystawa to zbiór tablic ukazujących życie Kardynała Adam Kozłowieckiego oraz prezentacja multimedialna.
– Dla nas jest to wyjątkowy zaszczyt, ponieważ w Polsce jesteśmy pierwszym miejscem po Sejmie, gdzie ta wystawa jest prezentowana- mówi dziekan Wydziału Pedagogiki i Nauk o Zdrowiu WSBiP dr Grażyna Kałamaga.– Przez dwa tygodnie w godzinach od 10 do 13 można zwiedzać wystawę. Warto poznać człowieka, który niósł miłość i dobroć dla wszystkich. Serdecznie zapraszam.
Adam Kozłowiecki SJ (ur. 1 kwietnia 1911 w Hucie Komorowskiej, województwo podkarpackie, zm. 28 września 2007 w Lusace, Zambia) – polski duchowny katolicki, jezuita, misjonarz działający głównie w Zambii, arcybiskup Lusaki, kardynał prezbiter, obywatel Polski i Zambii. 10 listopada 1939 został aresztowany przez gestapo. Początkowo więziony w Krakowie, następnie w Wiśniczu koło Bochni, w czerwcu 1940 trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr obozowy 1006[1]), a w grudniu 1940 do obozu Dachau (nr obozowy 22187). Doczekał wyzwolenia KL Dachau przez wojska amerykańskie 29 kwietnia 1945. Po krótkim pobycie w Rzymie wyjechał na własną prośbę na misję jezuicką do Północnej Rodezji Zambii. Organizował dom zakonny oraz szkolnictwo katolickie w regionie Kasisi. Od 1950 pełnił funkcję administratora apostolskiego wikariatu apostolskiego Lusaka, a 4 czerwca 1955 został mianowany biskupem tytularnym Diospolis Inferior i wikariuszem apostolskim Lusaki. Przyjął święcenia biskupie 11 września 1955 z rąk arcybiskupa Jamesa Roberta Knoxa. W kwietniu 1959 został promowany na pierwszego arcybiskupa metropolitę Lusaki. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II, a także w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. W maju 1969 na własną prośbę został zwolniony z obowiązków arcybiskupa Lusaki; umożliwił w ten sposób nominację zambijskiego księdza Emmanuela Milingo. Jako emerytowany arcybiskup (ze stolicą tytularną Potentia in Piceno) powrócił do pracy misyjnej, był proboszczem i wikariuszem w parafiach Zambii (Chingombe, Mumbwa, Chikuni, Chilalantambo, Lusaka, Mulungushi, Mpunde). Pełnił także funkcję przewodniczącego Papieskich Dzieł Misyjnych w Zambii (1970-1991). Odznaczony został przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w pracy misyjnej, za działalność na rzecz ludzi potrzebujących pomocy, za patriotyczną postawę rozsławiającą imię Polski w świecie (Postanowienie z dnia 24 maja 2007 r.). W imieniu Prezydenta RP order wręczył Kardynałowi Piotr Latawiec, Dyrektor Biblioteki Głównej oraz członek Senatu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, podczas oficjalnej wizyty Senatu Uniwersytetu w Republice Zambii, 25 lipca 2007 r. Senat UKSW 22 marca 2007 postanowił nadać Kardynałowi Kozłowieckiemu doktorat honoris causa. Został wręczony 25 lipca 2007.
Wystawę można oglądać w dniach od 26 lutego 2018 r. do 10 marca 2018r. w godz. 9:00-10:00 i 12:00-13:00 w murach WSBiP przy ul. Akademickiej 12.