Nadchodzący weekend w Ostrowcu Świętokrzyskim upłynie w rytmie rockowych brzmień, a to wszystko za sprawą XIII edycji Festiwalu „Wielki Ogień”. Na scenie amfiteatru w Parku Miejskim zobaczymy i usłyszymy
Ciekawie zapowiadają się w tym roku przesłuchania zespołów konkursowych, które zawalczą o pule nagród w wysokości 15 tys. zł. Wśród zakwalifikowanych osiemnastu wykonawców są tacy, którzy są doskonale znani ostrowieckiej publiczności. Dominować będą rockowe brzmienia, a w gronie rywalizujących składów znalazły się ( w porządku alfabetycznym) : 6BM, Biegun Zachodni, BlackJob, Egzotyczny Dandys Paryskich Bulwarów, Ghetto, Inclusion, Jurajski Oddział Bluesowy, Lampky, Maichero, Mith, My Own waste land, Rainforest, Rif, Stonage Full Of Sun, TeasR, The Kroach, Voda, Wij. Na prawdę warto sobie zarezerwować już dziś czas w sobotę od godziny 15 i niedzielę od 13, kiedy będzie można posłuchać rywalizujące składy.
Zespoły oceniać będzie jury w składzie: Marcin Bracichowicz, Krzysztof Dłutowski oraz Paulina Lenda-Kozub (laureatka jednej z edycji Wielkiego Ognia).
W sobotę o godz.19.30 zaplanowano koncert laureata sprzed roku, czyli Reggaeside. To zespół grający muzykę reggae z elementami rocka, popu, funky i ska. Nie będzie to jednak jedyny dostrzeżony w ubiegłym roku na „Wielkim Ogniu” skład, bowiem wśród uczestników konkursu mamy znów „The Kroach”, czy „Stonage Full Of Sun”, którzy odgrażali się, że z uwagi na wspaniały klimat do Ostrowca powrócą. Na finał dnia pierwszego usłyszymy Natalię Sikorę w programie z płyty „Tribute to Mira Kubasińska”. W 2013 wygrała ona drugą edycję programu TVP2 The Voice of Poland. Wydała solową płytę studyjną, pt. „Zanim”. 14 czerwca 2013 za wykonanie utworu „Konie” autorstwa Władimira Wysockiego i Agnieszki Osieckiej zajęła pierwsze miejsce w konkursie SuperDebiuty na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W festiwalową niedzielę po przesłuchaniach konkursowych około 17 zaplanowano promocję książki „Skiba ciągle na wolności. Autobiografia łobuza”, w której uczestniczył będzie sam autor Krzysztof Skiba. Godzinę później poznamy laureatów ostrowieckiego festiwalu, zaś o godz.20.30, jako gwiazda zagra „Nocny Kochanek”. To zespół wykonujący „heavy metal po polsku z jajem”. Grupa znana jest z dystansu do samych siebie, a przede wszystkim do swojego heavy metalowego wizerunku oraz humorystycznych tekstów.
XIII Festiwal „Wielki Ogień” im M. Kubasińskiej Amfiteatr Park Miejski
13 lipca (sobota)
godz. 15:00 – Konkurs
godz. 19:30 – Reggaeside (laureat ubiegłoroczny)
godz. 20:30 – Natalia Sikora
14 lipca (niedziela)
godz. 13:00 Konkurs
godz. 17:00 Promocja książki Krzysztofa Skiby
godz. 18:00 Koncert Galowy
godz. 20:30 Nocny Kochanek
REGGAESIDE – to polski zespół grający muzykę reggae z elementami rocka, popu, funky i ska.
Miks gatunków muzycznych i energetyczny charakter utworów sprawiają, że docierają do wielopokoleniowego grona odbiorców.
Dynamika i energia wynika z rockowego temperamentu i młodzieńczej swieżości. Reggaeside stawia na piosenki, w których zawarte są pozytywne wartości, ubrane w przyjemne brzmienia i chwytliwe melodie.
NATALIA SIKORA
Jest absolwentką Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie.
Rozpoczęła karierę muzyczną w wieku 13 lat występami w Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku. Tam też związała się z Teatrem Rondo oraz zespołem Magmen. Jest laureatką wielu prestiżowych konkursów i przeglądów wokalno-aktorskich.
Jest aktorką Teatru Polskiego w Warszawie.
Od 2007 współpracuje z pianistą i kompozytorem Piotrem Proniukiem, z którym stworzyli bluesowy projekt o nazwie Sikora Proniuk Duo. W 2011, nakładem wydawnictwa Polskiego Radia ukazała się ich wspólna płyta studyjna, pt. Absurdustra–Próba Norwida. W latach 2009–2013 występowała w zespole metalu symfonicznego At the Lake. Oprócz tego jest wokalistką zespołu Mięśnie.
W 2013 wygrała drugą edycję programu TVP2 The Voice of Poland. 3 czerwca wydała pierwszą, solową płytę studyjną, pt. Zanim. 14 czerwca za wykonanie utworu „Konie” autorstwa Władimira Wysockiego i Agnieszki Osieckiej zajęła pierwsze miejsce w konkursie SuperDebiuty na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W trakcie koncertu zdobyła główną nagrodę przyznawaną przez widzów, nagrodę Programu I Polskiego Radia oraz nagrodę biura podróży Itaka. 24 lipca ogłoszono, że zakwalifikowała się do ścisłego finału Festiwalu Piosenki Rosyjskiej w Zielonej Górze. Zdobyła na nim Srebrny Samowar za wykonanie piosenki „Jasnyj sokol” z repertuaru zespołu Lube. 25 sierpnia wystąpiła podczas koncertu Lata Zet i Dwójki w Uniejowie, gdzie wykonała utwór „Cry Baby” z repertuaru Janis Joplin.
11 maja 2018 r. ukazała się płyta Tribute to Mira Kubasińska.
KRZYSZTOF SKIBA
Satyryk, felietonista, showman, radiowiec, wokalista rockowy, autor tekstów piosenek (m.in. Makumba, Dres, Świat według Kiepskich, Berlin Zachodni). Od ponad 30 lat występuje z zespołem Big Cyc, z którym nagrał 18 płyt (łączny nakład sprzedanych płyt to ponad 2 mln egzemplarzy) i z którym wystąpił na ponad trzech tysiącach koncertów.
W latach 80. organizator antysystemowych happeningów Pomarańczowej Alternatywy i działacz podziemnych ugrupowań antykomunistycznych (Ruch Społeczeństwa Alternatywnego, Ruch „Wolność i Pokój”). W 2013 roku odznaczony przez prezydenta RP (na wniosek IPN) krzyżem „Wolności i Solidarności”.
Wraz z zespołem wielokrotnie otrzymywał Złote i Platynowe Płyty. W 1990 otrzymał tytuł „najlepszego autora tekstów piosenek”. W 2006 roku zaliczony przez tygodnik Polityka do grupy 10 najlepszych showmanów w Polsce. Wystąpił w pond 600 programach telewizyjnych. Po 1989 roku prowadził wiele programów rozrywkowych w TVP2 i telewizji Polsat (m.in. Lalamido, Podróże z żartem, Uwaga Hotel, Mini Szansa). Dubbingował filmy komediowe i podkładał głosy do gier komputerowych (m.in. Fallout 3). Przez lata publikował felietony w pismach takich jak CKM, Gazeta Wyborcza czy tygodnik Wprost.
Opublikował kilka książek m.in. zbiór felietonów „Skibą w Mur” (Wydawnictwo Zysk 2006), zbiór opowiadań satyrycznych „Opowiadania podwodne” (Wydawnictwo Zysk 2009) i książki o czasach PRL pt. „Artyści, wariaci, anarchiści” (Wydawnictwo NCK 2010) i „Komisariat naszym domem. Pomarańczowa historia” (Wydawnictwo NCK 2015).
Prezentował swoje satyryczne felietony m.in. na antenie radiowej Jedynki, Radia Wawa i AntyRadia.
W listopadzie 2018 nakładem wydawnictwa SQN z Krakowa ukazała się jego biografia pt. „Skiba ciągle na wolności. Autobiografia łobuza”.
14.07.2019 – promocja książki pt. „Skiba ciągle na wolności. Autobiografia łobuza”. Amfiteatr, Park Miejski
Skiba – osobnik, który był wolny, zanim zaczęło to być modne…
Bezkompromisowy i szczery, zwariowany i prześmiewczy, prawdziwy i poważny. Jego życie wydaje się być permanentnym happeningiem. Jaki naprawdę jest Krzysztof Skiba?
W pierwszej autobiografii rozśmiesza, edukuje i puszcza oko do czytelnika, a przede wszystkim zabiera nas w niezwykłą podróż na backstage swojego życia. Opowiada o udanym dzieciństwie, działalności konspiracyjnej, więzieniu, do którego trafił w latach 80., kulisach działalności Big Cyca i polskiego show biznesu czy powstawaniu legendarnego Lalamido. Jest rozrywkowo i politycznie. W powietrzu latają kamienie i ulotki. Unosi się gaz nad niespokojnymi ulicami i na scenie podczas koncertu. Tysiące ludzi skanduje hasła na demonstracji przeciwko władzy, ale też świetnie bawi się śpiewając przeboje Big Cyca. Krzysiek Skiba to po prostu człowiek niepokorny i wyłamujący się stereotypom.
„Skiba. Ciągle na wolności” zaskakuje, wzrusza, ale też prowokuje pokazując, że sztuka nie ma granic, a wolność, również artystyczna, jest jednym z najważniejszych zdobyczy naszej cywilizacji.
Dziennikarz muzyczny Leszek Gnoiński o książce „Skiba ciągle na wolności. Biografia łobuza”. Wydawnictwo SQN Kraków 2018.
NOCNY KOCHANEK
to muzycznie klasyczny heavy metal inspirowany gigantami gatunku, co słychać na pierwszy rzut…ucha. Tekstowo – mają być jaja, a utwory koniecznie muszą opierać się na faktach, czasami nawet autentycznych… Wykorzystując humor, dystans do świata, pastisz i gry językowe, Nocny Kochanek rysuje obraz polskiej subkultury metalowej, ale nie tylko. Grupa powstała w 2012, jako alter ego Night Mistress. Wówczas reżyser Bartek Walaszek poprosił zespół o nagranie utworu o legendarnym już Docencie. „Minerał Fiutta” znalazł się w pełnometrażowej kreskówce „Kapitan Bomba – Zemsta Faraona” i do tej pory pozostaje hymnem zespołu, skandowanym przez publikę na każdym koncercie. Zespół miał być chwilowym żartem i oddechem od poważnego grania w Night Mistress. Gdy okazało się, że rozbawił także publiczność, a i członkowie grupy czuli się lepiej w jajcarskim wydaniu, został z chłopakami na dłużej. W 2015 roku ukazała się pierwsza płyta studyjna Nocnego Kochanka o tajemniczym tytule „Hewi Metal”. Metalowa brać podzieliła się na kochających Kochanka i na tych, dla których żarty z metalu to żenada i przesada. Dzięki tej drugiej opinii powstał przekorny utwór tytułowy wydanej w styczniu 2017 roku drugiej płyty Nocnego Kochanka „Zdrajcy Metalu”. Życie zespołu po premierze albumu zamieniło się w pasmo sukcesów. To stali bywalcy Oficjalnej Listy Sprzedaży płyt w Polsce, gdzie wyprzedzają bez problemu Metallikę, czy rankingu Turbo Top Antyradia i kilkudziesięciu innych zestawień mediów muzycznych. Od dłuższego czasu znani z wyprzedanych koncertów nawet pół roku przed występami. Hasło „sold out” pojawia się na ich plakatach już tak często, że często pojawiają się pytania, co to za support Przez kilka lat grania zaliczyli już największe sceny klubowe i festiwalowe w Polsce, ale nie wstydzą się i lubią wracać też do tych najmniejszych. Po roku intensywnej promocji albumu bez wsparcia dużej wytwórni i wielkich stacji radiowych „Zdrajcy Metalu” otrzymali status złotej płyty. Występ na Pol’and’Rock Festiwal 2018 w Kostrzynie nad Odrą zgromadził rekordową liczbę publiczności. 11 stycznia 2019 odbędzie się premiera trzeciego albumu grupy – „Randka w Ciemność”. Zespół prezentuje kolejną porcję humoru w warstwie lirycznej, tym razem skupiając się głównie na relacjach damsko-męskich. Muzycznie, album inspirowany jest ikonami gatunku: Iron Maiden, Metallica, Blind Guardian czy Manowar. Autorem ilustracji jest ponownie Robert Adler. „Randka w Ciemność” to jego czwarta okładka wykonana dla zespołu. Wkrótce po premierze, Nocny Kochanek rusza w trasę koncertową zatytułowaną „Trasa w Ciemność”…
więcej info i foty pod linkiem:
Jurorzy:
Krzysztof Dłutowski
Organista, pianista, oboista. Pierwsze kroki jako pianista stawiał w zespole jazzu tradycyjnego. W 1965 rozpoczął współpracę z warszawskim zespołem Dzikusy. Jesienią 1966 przechodzi do zespołu Blackout, z którym pracuje do 1968, nagrywając szereg płyt i utworów dla Polskiego Radia. Od początku 1968 roku współtworzy pierwszy skład zespołu Breakout ( Mira Kubasińska, Tadeusz Nalepa, Michał Muzolf, Józef Hajdasz). W lecie 1968 roku wyjeżdżają na głośne, półroczne tournee do Holandii. M.in. w Rotterdamie grają jako support podczas koncertu Small Faces. Po powrocie do kraju grają trasy koncertowe z zaproszonym przez nich Cuby And The Blizzards. W 1970 roku Krzysztof Dłutowski rozpoczyna współpracę z warszawską grupą Pięciu (Tadeusz Trzciński, Dariusz Kozakiewicz, Bogdan Gorbaczyński, Włodzimierz Gromek) związanym z warszawskim klubie Stodoła. W 1971 współtworzy grupę System (Wojciech Morawski, Winicjusz Chróst, Romuald Czystaw, Wojciech Bruślik). Współpracuje też z warszawską grupą Klan. W 1972 roku po ukończeniu dyplomu w klasie oboju w Warszawskiej Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina, na wiele lat, za pośrednictwem polskiej agencji artystycznej PAGART, wyjeżdża za granicę ( Finlandia, Norwegia, Niemcy, Szwajcaria, Japonia). Od 1986 roku gra na amerykańskim statkach wycieczkowych (Karaiby, Wyspy Bahama, Morze Śródziemne). W 1986 roku bierze też udział w słynnym koncercie Old Rock Meeting grając z zespołem Breakout. W tym samym okresie ponownie zaczyna współpracować z Tadeuszem Nalepą (Rawa Blues, koncerty telewizyjne i estradowe). W 1992 roku gra koncert w Operze Leśnej w Sopocie w reaktywowanym zespole Blackout i Breakout. Od 1990 roku pozostaje na stałe w Polsce, poświęcając się pracy pedagogicznej.
Paulina Lenda-Kozub
wokalistka, autorka tekstów i muzyki. Jest laureatką wielu prestiżowych konkursów i przeglądów. To również dwukrotna laureatka „Szansy na sukces” oraz finalistka 1. edycji „Mam Talent”.
Karierę muzyczną rozpoczęła w wieku 13 lat występami w Młodzieżowym Domu Kultury w Świdnicy.
W 2008r. dała się poznać jako finalistka 1. edycji „Mam Talent”. W tym samym roku zdobyła aż 4 nagrody na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki lat 60 i 70 pt. „Powróćmy do piękna w słowie i muzyce” (w tym m.in. nagrodę publiczności oraz Grand Prix Festiwalu).
W 2009r. została zaproszona do udziału w projekcie Cafe Fogg 2 (u boku m.in. M. Sadowskiej, czy N. Przybysz), oraz do współpracy z Maciejem Maleńczukiem, przy drugiej części projektu „Psychodancing”.
W 2014r. odbyła się premiera Jej debiutanckiej, akustycznej płyty „Wolf Girl”, nad którą pracowała z gitarzystą Lesławem Mateckim (A. Rojek, M. Brodka, Kortez). Lata 2014 – 2016, to ogrom festiwali, na których udało się jej zdobyć takie nagrody jak m.in:
– Grand Prix XIII Festiwalu Muzyki Rozrywkowej im. B. Klimczuka w Amfiteatrze Kozienickim
– Grand Prix i specjalna nagroda za najlepsze wykonanie utworu z repertuaru patronki festiwalu na IX Festiwalu „Wielki Ogień” im. M. Kubasińskiej
– I miejsce podczas III Międzynarodowego Festiwalu „Blues na Siewierskim Zamku”
– I miejsce podczas VIII edycji Festiwalu „Ścinawski Blues nad Odrą”
– Nagroda Specjalna za najciekawsze wykonanie utworu Tadeusza Nalepy podczas XXV Festiwalu „Blues nad Bobrem”
– I miejsce na przeglądzie „SLOT Scena Konkursowa” podczas 1. dnia Slot Art Festival (2016r.)
– II miejsce w II edycji konkursu „Discovered by Good Time Radio” (kat. ROCK/BLUES)
– II miejsce w Muzycznej Bitwie Polskiego Radia Wrocław (2015r.)
– II miejsce w 7. Edycji Festiwalu „Serca Bicie” pamięci A. Zauchy w Operze Nova w Bydgoszczy
W 2016r. odbyła się premiera płyty „Intro”, niedziałającego już zespołu, którego brudne rock-grunge’owe brzmienia odbiegały od solowych poczynań Pauliny. W 2017r. Paulina wyśpiewała w Kozienicach „Grand Prix XV-lecia jubileuszowego Festiwalu Muzyki Rozrywkowej im. B. Klimczuka”.
W 2018r. wraz ze swoim mężem, gitarzystą Piotrem Kozubem, jako duet Our House By The Lake, wydali EP-kę „Almost There”, inspirowaną minimalizmem, przestrzenią, naturą i brzmieniami akustycznymi. Ich pierwsze wspólne kroki, to busking na ulicach Teneryfy, który przerodził się w granie koncertów, wspólne tworzenie i życie. Silne uczucie pomiędzy muzykami dało początek ich pierwszym kompozycjom, a obecnie wokalistka pracuje z mężem nad materiałem w języku polskim, który ujrzy światło dzienne już niebawem pod szyldem LENDA/KOZUB.
Marcin Bracichowicz
Urodzony 1972 roku w Kielcach , gitarzysta. kompozytor i producent muzyczny. Współtwórca kieleckiego zespołu Kramer. Wieloletni gitarzysta Andrzeja Piasecznego i zespołu IRA . Członek Stowarzyszenia ZAiKS i Stoart. Współpracował także jako muzyk sesyjny lub kompozytor z takimi artystami jak , Ewa Bem, Urszula, Włodzimierz KIniorski , Ornette i inni.
