10 listopada cała społeczność naszego przedszkola uczestniczyła w Święcie Niepodległości. To nasze najważniejsze wydarzenie w historii państwa polskiego. Duma i radość powinna gościć na twarzach wszystkich nas, Polaków. Po 123 latach niewoli nasi przodkowie mogli wreszcie powiedzieć, że mają swój dom, swoją ojczyznę.
11 listopada dla dzieci jest okazją do rozmów o patriotyzmie. Święto Niepodległości to dzień, kiedy warto rozmawiać o symbolach narodowych, o tym, co to dla nas znaczy, że mieszkamy w Polsce, czym jest ojczyzna i wolność. Taką sytuacją do budowania patriotyzmu stała się uroczystość przedszkolna zorganizowana właśnie u nas 10 listopada. Tym samym wzięliśmy udział w Ogólnopolskiej akcji Ministerstwa Edukacji Narodowej ,,Szkoła do hymnu”.
Przedszkolaki przygotowywały się do niej, ucząc się patriotycznych pieśni, wierszy oraz narodowych tańców. Spotkanie rozpoczęliśmy od odśpiewania hymnu ,,Mazurka Dąbrowskiego”, a potem najstarsze dzieci zaprezentowały narodowy taniec, mazur.
Dzieci najpierw prezentowały pieśni i recytowały wiersze tematycznie związane z czasem zaborów i walk o niepodległą ojczyznę. Była więc: ,,Piechota”, ,,Ojczyno ma”. Usłyszeliśmy również w wykonaniu młodszych dzieci ,,Katechizm polskiego dziecka” . To przepiękny wiersz, który towarzyszył wielu pokoleniom dzieci żyjących pod zaborami, którego uczyły się od swoich mam.
,,Szara piechota” oraz ,,Rozkwitały pąki białych róż” w przepięknym wykonaniu Julii Borkowskiej to utwory, które zakończyły tę część spotkania mówiącą o czasach niewoli naszej ojczyzny.
Potem przyszła chwila na pieśni śpiewane już w niepodległej Polsce. Był więc na początek znany wszystkim utwór ,,Jesteśmy Polakami”, który śpiewały młodsze dzieci.Usłyszeliśmy także utwór ,,Nasze polskie ABC” w wykonaniu dzieci starszaków. Straszaki zatańczyły w kolorowych strojach taniec narodowy ,,Krakowiak”.
Patriotyzm i ojczyzna to pojęcia abstrakcyjne. Trudno wytłumaczyć je małemu dziecku czy nawet przedszkolakowi. Małe dziecko nie jest w stanie ich zrozumieć. Jednak warto mówić o patriotyzmie i ojczyźnie, używać tych pojęć, by dziecko z nimi się oswajało. Ważne, by znać historię Polski. Potrafić o niej opowiadać, np. jak powstało państwo, o wspólnym języku. Odnosząc się do faktów historycznych, pokazywać, że my, Polacy, nie jesteśmy znikąd, że mamy długą historię. To też jest ważne w zrozumieniu, czym jest ojczyzna. Temu służyła właśnie nasza uroczystość.
Tekst i foto PP nr7
